منابع نوری درحالی که در دماهای رنگ مختلف به نظر سفید می‌آیند، به اشیائی که می‌تابد، می‌تواند متفاوت به نظر برسد. منابع نور همه از نظر چشم سفید به نظر می‌رسند زیرا مغز آن را این چنین تفسیر می‌کند. حتی طیف محدود نور فلورسنت سفید به نظر می‌رسد زیرا چشم درواقع یک سنسور سه برداره است. به عبارت دیگر، سه رنگ تک رنگ قرمز، سبز و آبی می‌توانند با هم مخلوط شوند تا به هر رنگی برسند. با این حال، رنگ درک شده از جسم بستگی به توزیع طیفی از منبع نور دارد. جسم فقط می‌تواند رنگ‌هایی را که در منبع نور وجود دارد ، منعکس کند. اگر یک رنگ یاقوتی به طول موج 650 نانومتر توسط یک نور فلورسنت 615 نانومتر نوردهی شود، نور منعکس‌شده همان قرمز رنگی نخواهد بود که در نور روز یا نور رشته‌ای با قدرت قابل توجهی در 650 نانومتر ظاهر می‌شود. نور خارج‌شده از منبع LED به فسفر خاصی که استفاده می‌شود بستگی دارد و توسط سازنده تغییر می‌کند. اما به طور کلی منابع LED از طیف وسیع‌تری نسبت به فلورسنت برخوردار بوده و از ترسیم رنگ بهتری برخوردار خواهند بود. بنابراین، یک کاناپه قهوه‌ای با رنگ غنی، در زیر لامپ‌های رشته‌ای و لامپ‌های LED بهتر از یک نور فلورسنت سفید گرم به نظر می رسد.
اندازه گیری CIE برای ترسیم رنگ، شاخص نمود رنگ (CRI) است. این استاندارد صنعتی برای حال حاضر است اما بازهم دور از حالت عالی است. رنگ‌ها در نور روز، طبیعی به نظر می‌رسند. برای به‌دست آوردن CRI، مقایسه‌ای بین منبع نور تست و منبع نور مرجع، با استفاده از هشت رنگ ماده(خمیر مواد رنگی) مانسل انجام می‌شود.
تصویری با نمود های متفاوت رنگ
نمونه‌های رنگی آزمون Munsell تقریبی
تفاوت در فضای رنگ به این صورت اندازه‌گیری می‌شود که برای تشعشع‌کننده جسم سیاه 100 و برای چراغ‌های فلورسنت 50 در نظر گرفته شده است. CRI کلی، Ra است که میانگین هشت عدد R1 – R2 است. این تعداد محدود از انتخاب‌های رنگی، سودمندی CRI را به عنوان معیار نمود رنگ محدود می‌کند. همچنین شش رنگ نسبتاً اشباع شده دیگر نیز استفاده شده است که نمایانگر رنگهای متداول برای تجربه انسانی است. این‌ها CRI ویژه‌ای را تشکیل می‌دهند که اطلاعات اضافی می‌دهد و در محاسبه Ra استفاده نمی‌شود.
مشکلات آشکاری در این سیستم وجود دارد. این می تواند CRI بالایی را به منبعی بدهد که رنگ اشباع نکند. به عنوان مثال ، برخی از LED ها دارای ارزش R9 منفی هستند، اما دارای یک Ra80 هستند. دلیل ارزش منفی این است که دلتا در نمودار رنگ آنقدر فاصله دارد که عامل مقیاس‌گذاری واقعاً کار نمی‌کند. از طرف دیگر ، CRI می تواند مقدار کمتری را به یک منبع نوری که باعث افزایش کنتراست می شود، بدهد و باعث ترجیح رنگ بندی می شود. به عنوان مثال، برخی از سیستم‌های RGB LED ، رنگهای (ماده مانسل) اشباع‌شده‌تر از لامپ‌های رشته‌ای را اشباع می‌کنند و CRI را در 60 ثانیه به وجود می آورند، در حالی که واقعاً باید بزرگتر از 100 باشد.
لامپ‌های فلورسنت معمولی برای مصارف اداری دارای CRI 60 است. CFL ها می‌توانند به اندازه 80 باشد. LEDهای بهتر تمایل به بالای 80 دارند، که ترسیم رنگ به نظر طبیعی می‌رسد. در 80، اختلاف رنگ کمی در مقایسه با منابع رشته‌ای وجود خواهد داشت، اما عدد آن‌چنان کم نیست که اجسام را به عنوان یک رنگ متفاوت بدست آورید. همچنین CRI 90 LEDS وجود دارد که فسفر قرمز به طول موج طولانی تری افزایش می یابد تا ارزش R9 را بهبود ببخشد.
CRI و CCT راهنمایی کافی در مورد نحوه نگاه اشیاء هنگام بازتاب را ارائه نمی‌دهند. اگرچه کارهای زیادی در حال انجام است، به نظر بعید است که معیاری پیدا شود که بتواند این کار را انجام دهد. به عنوان نمونه، به شکل 3.13 نگاه کنید، که همان صحنه را با دوربین‌های مداربسته و CRI های مختلف نشان می‌دهد. این تنها این نیست که یکی از دیگری بدتر به نظر می‌رسد. درعوض، به نظر می‌رسد که قرمزها بر یک چیز غالب شده‌اند. یکی روشن‌تر از بقیه است. یکی بیش از دیگری ظاهر می شود و غیره.
